WEINIG INSPIRATIE

Suriname is een ontwikkelingsland waarmee onlosmakelijk zijn verbonden mensen die in armoede leven. Wij staan nog vaak versteld van de vele houten huisjes die bijna van ellende in elkaar zakken, de geasfalteerde wegen waar wekelijks nieuwe gaten in komen en de straathonden die het straatbeeld niet echt opvrolijken.

Er staat een artikel in de Elsevier die ook een deel van Suriname laat zien die wij niet kunnen waarnemen. Zoals het hoge criminaliteitscijfer en de bendes die nog in Suriname actief zijn. Dit verklaard gelijk de metershoge omheiningen en de bewakers die sommige mensen bij hun huis hebben. Ook de zedendelicten liggen vier maal hoger dan in Nederland en dat in een land met nog geen 500.000 inwoners.

Na bijna 3 maanden beseffen we dat we echt in een ontwikkelingsland wonen. Ontwikkeling is gewenst maar we weten nou niet echt waar die ontwikkeling te vinden is. De nieuwe president die zoveel moois beloofde een aantal maanden geleden tijdens de verkiezingen heeft nog niets van zijn plannen waar gemaakt. Banen zijn er niet en woningen komen er niet. In plaats daarvan voert hij een nieuwe nationale feestdag in, waarop heel Suriname feest viert en maakt hij investeringen waaraan het land op korte termijn helemaal niets heeft.

WERK
Ook tijdens onze stage merken we dat ontwikkeling broodnodig is. Luciano leidt ongeveer de hele marketingafdeling, Nico bouwt in zijn eentje het community portal en als ik wil kan ik zo aan de slag als hoofd van de televisieafdeling. Goed geschoold personeel is schaars, iedereen kan hier alles is het motto. We leren vooral van onszelf, over onszelf en van elkaar. Verder staat onze ontwikkeling, net zoals in dit land, zo’n beetje stil. Dit begint wel aan onze verwesterde koppen te knagen.

UITGAAN
Donderdag, vrijdag en zaterdag was het weer is aan.

Donderdag
Vrijdag was de nieuw ingevoerde nationale feestdag, Diwali, beter bekend als het lichtjesfeest van het Hindoeïsme. Heel Suriname had een vrije dag. Zo hoefden ook wij niet om 06:00 uur die wekker aan te horen en konden wij gewoon uitslapen. We zijn donderdagavond voor de verandering maar is naar Havana gegaan. Dit keer niet al te vroeg want al dat salsadansen lukt ons toch niet. Rond 01:00 aangekomen bij de club, een half uur in de rij gestaan en eenmaal binnen begrepen we waarom die rij er stond. Zo druk hadden we het nog nooit meegemaakt.

Vrijdag
Vraag maar aan Luc en Niek hoe de avond was, ik was in dromenland…

Zaterdag
Het beloofde weer een normaal avondje Sza Sza Szu te worden. Eerst ’s avonds een leuk avondje gehad met de PS3, wat wijn en champagne maakte dit wel compleet. In Sza Sza Szu een vrij standaard nacht met een eigen VIP-room. De Surinaamse DJ deed weer zijn best, maar tevergeefs. Toen we op het punt stonden om de club te verlaten riep de DJ ons terug en draaide hij muziek die wel in ons repertoire thuis hoort. De tijd dat we naar huis gingen ben ik even kwijt, maar de club was wel al leeg…

DOORDEWEEKS
De standaard doordeweekse dag ziet er nog steeds hetzelfde uit. Werken, hangmatten, PS3, sporten, zwemmen, eten, series of een filmpje en weer slapen.

Nogmaals hulde voor Oom Dirk !

Foto’s zijn niet of weinig gemaakt deze week dus jullie hebben mooi de tijd om alle foto’s nog een keer over te kijken.